Als je houdt van natuurbeschrijvingen en kleine gemeenschappen

Een eerste deel met Vera Bergström , :-) geschreven door Strömberg…, als hoofdpersonage. Ze werkte tot voor kort als journaliste/verslaggeefster bij de plaatselijke krant Jäntlandsposten. Vanwege bezuinigingen werd ze ontslagen en werkt ze nu als onderwijsassistente. Ze voelt zich niet goed in die job en noemt leraren en leerlingen maar een verveeld volkje. “Het leraarvak was her zwakste vak dat ik ooit probeerde. Het treurigste ook. Iedereen wilde er alleen maar weg.“ Maar Vera komt over de hele lijn teleurgesteld en ietwat verbitterd over. Naast het verlies van haar werk werd ze ook nog verlaten door haar man na 30 jaar huwelijk. Bovendien heeft ze het erg moeilijk met ouder worden, het verval van haar lichaam, het gevoel niet meer belangrijk te zijn.

Nadat een vrouw vermoord gevonden wordt vraagt haar vroegere hoofdredacteur Strömmen om enkel artikels over die moord te schrijven. Ze voelt in eerst instantie tegenzin maar eenmaal ze er aan begint krijgt ze opnieuw positieve energie. Toch hangt er doorheen het ganse boek eerder een donkere sfeer, mede door de armoede in de afgelegen dorpen. De auteur brengt ook de eenzaamheid en verwaarlozing van ouderen onder de aandacht alsook de langzame vernietiging van de natuur o.a. voor de aanleg van skiwegen en infrastructuur voor skigebieden.

Vera gaat ondertussen verder door met haar onderzoek. Ze wil absoluut weten wie die vermoorde vrouw was en wie haar heeft vermoord heeft maar vooral waarom. Er zijn twee duidelijke verhaallijnen, deze over Vera en de verwerking van haar tegenslagen en deze over de vermoorde vrouw, cursieve gedrukt. Er komen verschillende personages aan bod, plaatselijk vrienden. Allemaal niet echt van belang voor het verhaal maar er komen nog boeken en op deze wijze zijn die dan wel weer interessant. Zo is er Thomas, een goede jeugdvriend waarmee Vera samen opgroeide en hij probeert haar voorzichtig op te vangen.

Wat een beetje raar overkomt is dat de politie weinig of geen interesse toont voor die moordzaak en dat Vera zonder veel problemen haar gang kan gaan. Ze noemt politie ‘Blinde vinken.’

Zoals veel van die boeken die ik lees moet dit verhaal het niet hebben van echte spanning maar het is een goede thriller met veel diepgang, veel beschrijvingen van de natuur, het weer en het leven in het dorp met zijn gemeenschapszin. Echt de moeite waard.