Geromantiseerde familiekroniek

Auteur Guillaume Van der Stighelen ging op zoek naar verhalen over zijn overgrootvader, maar hij vond er niet veel van terug. Wel weet hij dat Gwillem, die zijn naam veranderde in Guillaume, zeer rijk is geworden door hard te werken. Er is echter een breuk ontstaan tussen zijn overgrootvader en de rest van de familie. Wat ook zeker is: Gwillem/Guillaume is in eenzaamheid gestorven in 1940.

Guillaume Van der Stighelen heeft geen biografie geschreven over zijn overgrootvader, maar hij heeft de gegevens verwerkt in een roman. Dit bood hem de vrijheid de feiten los te laten en ook fictieve personages te beschrijven die ontsproten zijn aan zijn fantasie.

De roman is bloemrijk en heel gedetailleerd geschreven. Het levensverhaal vormt een lijvig boek en toch leest het vlot. Er zit vaart in omdat sommige passages wel in detail beschreven worden, terwijl er anderzijds sprongen in de tijd worden gemaakt.

Het verhaal speelt zich grotendeels af in en rond Antwerpen, dat in het begin van het verhaal geteisterd wordt door cholera, het is een vuile en stinkende stad. Naarmate de hoofdpersoon steeds meer succes krijgt en rijkdom en aanzien verwerft, groeit ook Antwerpen uit tot een bloeiende stad. De tijdsgeest wordt beeldend weergegeven.

Het boek is in het Nederlands geschreven maar is doorspekt met Vlaams, Antwerps dialect, Frans en zelfs enkele liedjesteksten in het Spaans (gezongen door Gwillem zijn moeder die de tekst zelfs niet begrijpt). De personages zijn goed uitgediept en worden met de nodige zin voor humor beschreven, wat het verhaal heel menselijk en realistisch maakt.

Aanvankelijk vond ik dat de titel niet echt bij het verhaal past, dat de vlag de lading niet dekt. Maar uiteindelijk is de roos wel heel belangrijk in het leven van Guillaume, niet enkel als deel van het logo van zijn bedrijf, maar er is ook de grootmoeder van Gwillem: moe Roos en zijn dochter Rozeke.