Een moedige imker in niemandsland.

Formidabel geschreven en vertaald. Het gaat hier over een gepensioneerde man die enkele tientallen kasten honingbijen houdt, die hij verzorgt als waren het zijn kinderen. Hij verblijft in een soort niemandsland tussen de Russen en Oekraïners, die elkaar over en weer bestoken met bommen en granaten. De honing verkoopt hij om wat inkomen te hebben, want in het gebied waar hij leeft zijn er weinig zielen te bekennen. Een vroegere jeugdkennis waar hij geen al te beste herinneringen aan heeft woont enkele straten verderop, maar door de oorlogsomstandigheden zoeken ze toch wel toenadering. Dik 363 bladzijden lang weet de schrijver ons te boeien met de levensomstandigheden van deze man en enkele andere personages. Ondanks dat raakt hij op het eind toch wel in zeer benarde omstandigheden terecht. Spannend tot de laatste pagina en met spijt klapt u het boek dicht.