Man, man, Mann
Man!
Hoe goed kan een boek in elkaar zitten?
Elk lang hoofdstuk begint een paar uur, een paar dagen of een paar weken voor het einde van het vorige. En eindigt een paar uur, een paar dagen of weken erna.
Het is een originele, fascinerende, maar nooit gekunstelde manier om het verhaal van Nick, Karolin, Benni en hun ouders te ontvouwen.
De Schönwalds, dus.
Stukje bij beetje, perfect gedoseerd, krijgen de personages een gezicht, een stem, maar vooral: story en backstory.
Het voert je van Hamburg naar Berlijn en New York, dan weer naar Hamburg. Of naar Islamabad.
Maar finaal toch naar de ultieme bestemming: een familiebarbecue in Brandenburg - de voormalige DDR, waar extreem rechts zonet een meerderheid behaalde.
Leest niemand dan Juli Zeh in Duitsland? Of Philipp Oehmke, die zo mogelijk nog actueler, nog dwingender de vinger aan de pols houdt?
Want hoe eigentijds kan een roman zijn?
Van de Maga-retoriek van Trump over Nazigeld naar woke, Me Too en de cancel culture, het zit allemaal in deze epische, maar op een of andere manier toch compact aanvoelende 'Gesellschaftsroman'.
En hoewel de cirkel op het eind volmaakt rond is, is het verhaal nog niet klaar, want volgens betrouwbare bron werkt de auteur - naast zijn werk bij Der Spiegel - aan een vervolg.
Slaagt hij erin om aldus een eenentwintigste-eeuwse 'Buddenbrooks' te creëren?
Mann Mann, hij is alvast goed op weg.
