Sterk IJslandse thrillerreeks

Dit is het tweede deel van de Zwart-IJs serie, het eerste deel Ik zie je. Zwart-ijs verwijst naar het gladde, doorzichtige ijs dat veilig lijkt maar onverwacht onder je voeten kan breken…

Midden in de winter reist een groep studievrienden af naar de Vestmannaeyjar, een eilandengroep voor de kust van IJsland. Ze zijn op weg naar de begrafenis van een gezamenlijke vriendin, en toch verheugen ze zich ook om sinds lange tijd weer eens samen te zijn. Maar al op de veerboot vinden ze een briefje achter de ruitenwisser van hun auto: Blijf hier niet.

Iemand lijkt niet blij te zijn met hun komst. De vrienden brengen de nacht door in het oude vuurtorenwachtershuis, waar ze herinneringen ophalen aan een noodlottige gebeurtenis van zeven jaar geleden. Een gebeurtenis die ook nu nog slachtoffers zal maken.

“Hetzelfde team als in Ik zie je, politieagent Karoline/Karo, Tyr en pathologe Idunn onderzoeken in dit verhaal terug de moorden. De lijken worden al vroeg in het boek gevonden maar het duurt lang voordat je weet om wie het gaat. Dit o.a. doordat er twee verhalen in verschillende tijdsperioden verwerkt zijn. Het verhaal van de vriendengroep start op donderdag en dat van Idunn en het team op maandag. Ik had het eerst niet door en kwam daardoor moeilijk in het verhaal, wees gewaarschuwd. Daarna wordt alles veel duidelijker.

Het verhaal van de vriendengroep wordt verteld door Trausti en de andere leden Ragga, Sigga, Ari en Leifur. Trausti was zeven jaar geleden toen ze samen in een studentenhuis verbleven al een buitenbeentje en ook nu is zijn situatie anders dan die van zijn vrienden. Zij hebben allemaal een goede baan en een salaris terwijl hij arts is en verder studeert in Amerika, specialisatie reumatologie.

Het verhaal van het onderzoeksteam wordt verteld door pathologe Idunn. Ze keert terug naar ‘De eilanden’ waar ze haar jeugd doorbracht. Ze moet er de plaats delict en twee lijken onderzoeken. Ze keert met heel veel tegenzin terug want zij wil absoluut geen contact meer met haar vader die daar na zijn scheiding nog steeds met zijn tweede vrouw woont. Van een goede verstandhouding tussen vader en dochter is geen sprake.

Het eerste zwart-ijs verhaal was luguber en spannend. Dit verhaal moet het het vooral hebben van de verhoudingen binnen de groep. Het wordt meer en meer spannend naarmate je meer te weten komt over wat er zeven jaar geleden gebeurde op een avond met veel drank en drugs.

Mooie beschrijvingen van de IJslandse omgeving, een ijskoude en desolate omgeving. Het is putje winter en er is een hevige stormwind die alles nog veel moeizamer laat verlopen.

Blijf hier niet is zeker los te lezen mocht je het eerste deel gemist hebben.”